Varúðarráðstafanir við notkun súrefnisþéttiefnis

Varúðarráðstafanir við notkun súrefnisþéttiefnis

• Sjúklingar sem kaupa súrefnisþéttiefni ættu að lesa leiðbeiningarnar vandlega áður en þeir nota það.
• Þegar súrefnisþéttirinn er notaður skal halda honum frá opnum eldi til að forðast eld.
• Það er bannað að ræsa vélina án þess að setja upp síur og síur.
• Mundu að slökkva á rafmagninu þegar þú þrífur súrefnisþéttinn, síur o.s.frv. eða skiptir um öryggi.
• Súrefnisþéttirinn verður að vera staðsettur stöðugt, annars eykur það hávaða frá notkun hans.
• Vatnsborðið í rakatækisflöskunni ætti ekki að vera of hátt (vatnsborðið ætti að vera helmingur af bollanum), annars mun vatnið í bollanum auðveldlega flæða yfir eða komast inn í súrefnissogslönguna.
• Þegar súrefnisþéttirinn er ekki notaður í langan tíma skal slökkva á rafmagninu, hella vatninu í rakatækisbollann, þurrka yfirborð súrefnisþéttisins, hylja hann með plastloki og geyma hann á þurrum stað án sólarljóss.
• Þegar súrefnisgjafinn er kveiktur á skal ekki setja fljótandi mæliinn í núllstöðu.
• Þegar súrefnisþéttirinn er í gangi skal reyna að setja hann á hreinan stað innandyra, í að minnsta kosti 20 cm fjarlægð frá vegg eða öðrum hlutum í kring.
• Þegar sjúklingar nota súrefnisþéttibúnaðinn og rafmagnsleysi eða önnur bilun verður sem hefur áhrif á súrefnisnotkun sjúklingsins og veldur óvæntum atvikum, skal gera aðrar neyðarráðstafanir.
• Gætið sérstakrar varúðar þegar súrefnispokinn er fylltur með súrefnisgjafanum. Eftir að súrefnispokinn er fylltur verður fyrst að aftengja súrefnispokanslöngu og slökkva síðan á súrefnisgjafanum. Annars er auðvelt að valda því að neikvæður þrýstingur vatnsins í rakagjafarbikarnum sogast aftur inn í kerfið og veldur því að súrefnisgjafinn bilar.
• Við flutning og geymslu er stranglega bannað að setja það lárétt, á hvolfi, útsett fyrir raka eða beinu sólarljósi.

Það sem þú þarft að vita þegar þú gefur súrefnismeðferð heima

1. Veldu skynsamlega tíma fyrir súrefnisinnöndun. Sjúklingum með alvarlega langvinna berkjubólgu, lungnaþembu, ásamt greinilegum frávikum í lungnastarfsemi og súrefnisþrýsting sem heldur áfram að vera lægri en 60 mm ætti að gefa súrefnismeðferð í meira en 15 klukkustundir á dag; hjá sumum sjúklingum er yfirleitt enginn eða aðeins vægur lágþrýstingur. Súrefnislækkun, við virkni, spennu eða áreynslu, getur súrefnisgjöf í stuttan tíma dregið úr óþægindum af völdum „mæði“.
2. Gætið þess að stjórna súrefnisflæðinu. Fyrir sjúklinga með langvinna lungnateppu er flæðishraðinn almennt 1-2 lítrar/mínútu og ætti að stilla flæðishraðann fyrir notkun. Vegna þess að innöndun súrefnis með miklu flæði getur aukið uppsöfnun koltvísýrings hjá sjúklingum með langvinna lungnateppu og valdið lungnaheilakvilla.
3. Mikilvægast er að huga að öryggi súrefnis. Súrefnisbirgðabúnaðurinn ætti að vera höggþolinn, olíuþolinn, eldþolinn og hitaþolinn. Forðist að súrefnisflöskur velti og höggi til að koma í veg fyrir sprengingu þegar þær eru fluttar. Þar sem súrefni getur stutt bruna ætti að geyma súrefnisflöskur á köldum stað, fjarri flugeldum og eldfimum efnum, í að minnsta kosti 5 metra fjarlægð frá eldavélinni og 1 metra fjarlægð frá hitaranum.
4. Gefið gaum að rakagjöf súrefnis. Rakastig súrefnisins sem losnar úr þrýstiflöskunni er að mestu leyti minna en 4%. Fyrir lágflæði súrefnis er almennt notaður rakagjafi með loftbólum. Bæta skal helmingi af hreinu vatni eða eimuðu vatni í rakagjafaflöskuna.
5. Súrefnið í súrefnisflöskunni er ekki hægt að nota upp. Almennt þarf að skilja eftir 1 mPa til að koma í veg fyrir að ryk og óhreinindi komist inn í flöskuna og valdi sprengingu við enduruppblástur.
6. Sótthreinsa skal nefkanúlur, neftappar, rakagjafarflöskur o.s.frv. reglulega.

Súrefnisinnöndun eykur beint súrefnisinnihald slagæðablóðs

Mannslíkaminn notar um það bil 70-80 fermetra af lungnablöðrum og blóðrauða í 6 milljörðum háræða sem þekja þær til að ná fram gasaskiptum súrefnis og koltvísýrings. Blóðrauði inniheldur tvígilt járn, sem bindist súrefni í lungunum þar sem súrefnisþrýstingurinn er hár, breytir því í skærrautt og verður að súrefnisríku blóðrauða. Það flytur súrefni til ýmissa vefja í gegnum slagæðar og háræðar og losar súrefni út í frumuvefi, breytir því í dökkrautt. af minnkuðu blóðrauða, það bindur koltvísýring innan vefjafrumna, skiptir því um í gegnum lífefnafræðilega form og fjarlægir að lokum koltvísýring úr líkamanum. Þess vegna er aðeins hægt að auka möguleika blóðrauða á að bindast súrefni með því að anda að sér meira súrefni og auka súrefnisþrýstinginn í lungnablöðrunum.

Súrefnisinnöndun bætir frekar en að breyta náttúrulegu lífeðlisfræðilegu ástandi líkamans og lífefnafræðilegu umhverfi.

Súrefnið sem við öndum að okkur er okkur kunnuglegt á hverjum degi, þannig að hver sem er getur aðlagað sig að því strax án nokkurra óþæginda.

Lágflæðis súrefnismeðferð og súrefnisheilbrigðisþjónusta krefst ekki sérstakrar leiðbeiningar, er áhrifarík og hröð og gagnleg og skaðlaus. Ef þú ert með heimasúrefnisþétti geturðu fengið meðferð eða heilbrigðisþjónustu hvenær sem er án þess að fara á sjúkrahús eða sérstakan stað til meðferðar.

Ef neyðarástand kemur upp þar sem boltinn þarf að grípa er súrefnismeðferð ómissandi og mikilvæg leið til að forðast óafturkræft tap af völdum bráðrar súrefnisskorts.

Það er engin fíkn, því súrefnið sem við höfum andað að okkur alla ævi er ekki óvenjulegt lyf. Mannslíkaminn hefur þegar aðlagað sig að þessu efni. Innöndun súrefnis bætir aðeins súrefnisskortinn og léttir sársaukann af völdum súrefnisskortsins. Það mun ekki breyta ástandi taugakerfisins sjálfs. Stöðva Það verður enginn óþægindi eftir innöndun súrefnis, þannig að það er engin fíkn.